Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) είναι μια πολύ συχνή σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη παγκοσμίως.
Η ιδιαιτερότητα αυτής της μόλυνσης είναι ότι μπορεί να μην εκδηλώνεται για πολλά χρόνια, αλλά τελικά οδηγεί στην ανάπτυξη καλοήθων (θηλωμάτων) ή κακοήθων (καρκίνος του τραχήλου) παθήσεων των γεννητικών οργάνων.
Τύποι ιών ανθρωπίνων θηλωμάτων
Είναι γνωστοί περισσότεροι από 100 τύποι HPV. Οι τύποι είναι ειδικοί "υποτύποι" ενός ιού που διαφέρουν μεταξύ τους. Οι τύποι προσδιορίζονται από αριθμούς που τους αποδίδονται όταν ανακαλύφθηκαν.
Η ομάδα υψηλού ογκογόνου κινδύνου αποτελείται από 14 τύπους: 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66, 68 (αυτοί οι τύποι σχετίζονται με την ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας).
Επιπλέον, είναι γνωστοί τύποι με χαμηλό ογκογόνο κίνδυνο (κυρίως 6 και 11). Οδηγούν στον σχηματισμό ανογεννητικών κονδυλωμάτων (κονδυλώματα γεννητικών οργάνων, θηλώματα). Τα θηλώματα εντοπίζονται στη βλεννογόνο μεμβράνη του αιδοίου, στον κόλπο, στην περιπρωκτική περιοχή, στο δέρμα των γεννητικών οργάνων. Σχεδόν ποτέ δεν γίνονται κακοήθεις, αλλά οδηγούν σε σημαντικά αισθητικά ελαττώματα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων. Τα κονδυλώματα σε άλλα μέρη του σώματος (χέρια, πόδια, πρόσωπο) μπορεί επίσης να προκληθούν από αυτούς τους τύπους ιών ή να έχουν διαφορετική προέλευση. Στα επόμενα άρθρα, θα συζητήσουμε ξεχωριστά τους τύπους HPV υψηλού και χαμηλού κινδύνου.
Λοίμωξη από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων
Ο ιός μεταδίδεται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής. Σχεδόν όλες οι γυναίκες αργά ή γρήγορα θα μολυνθούν από τον HPV: έως και το 90% των σεξουαλικά ενεργών γυναικών θα εμφανίσουν αυτή τη μόλυνση κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Αλλά υπάρχουν καλά νέα: η πλειοψηφία των μολυσμένων (περίπου 90%) απαλλάσσονται από τον HPV μέσα σε δύο χρόνια χωρίς ιατρική παρέμβαση.
Αυτή είναι η φυσιολογική πορεία της διαδικασίας μόλυνσης στο ανθρώπινο σώμα που προκαλείται από τον HPV. Αυτός ο χρόνος είναι αρκετός για το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα για να απαλλαγεί εντελώς από τον ιό. Σε μια τέτοια κατάσταση, ο HPV δεν θα βλάψει το σώμα.Δηλαδή, αν ο HPV ανιχνεύτηκε πριν από λίγο καιρό και τώρα δεν είναι, αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό!
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί με "διαφορετικές ταχύτητες" σε διαφορετικούς ανθρώπους. Από αυτή την άποψη, η ταχύτητα απαλλαγής από τον HPV μπορεί να είναι διαφορετική για τους σεξουαλικούς συντρόφους. Επομένως, είναι πιθανή μια κατάσταση όπου ο HPV βρίσκεται σε έναν από τους οι εταίροι, και όχι στο ότι κάποιος αναγνωρίζεται από άλλους.
Οι περισσότεροι άνθρωποι μολύνονται από τον ιό HPV λίγο αφότου γίνουν σεξουαλικά ενεργοί και πολλοί δεν θα μάθουν ποτέ ότι έχουν μολυνθεί από τον HPV. Δεν σχηματίζεται μόνιμη ανοσία μετά τη μόλυνση, επομένως είναι πιθανό να μολυνθεί ξανά τόσο με τον ίδιο ιό που έχει ήδη συναντήσει κανείς όσο και με άλλους τύπους ιών.
Ο HPV «υψηλού κινδύνου» είναι επικίνδυνος γιατί μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και ορισμένων άλλων καρκίνων. Ο «υψηλού κινδύνου» HPV δεν προκαλεί άλλα προβλήματα.
Ο HPV δεν οδηγεί στην ανάπτυξη φλεγμονής του βλεννογόνου του κόλπου/τράχηλου, διαταραχές της εμμήνου ρύσεως ή υπογονιμότητα.
Ο HPV δεν επηρεάζει την ικανότητα σύλληψης και κύησης.
Ένα μωρό HPV «υψηλού κινδύνου» δεν μεταδίδεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού.
Διάγνωση του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων
Είναι πρακτικά άσκοπο να κάνετε τεστ HPV για υψηλό ογκογόνο κίνδυνο πριν από την ηλικία των 25 ετών (εκτός από γυναίκες που ξεκινούν νωρίς τη σεξουαλική δραστηριότητα (πριν από 18 ετών)), γιατί εκείνη τη στιγμή είναι πολύ πιθανό να ανιχνευθεί ένας ιός πολύ σύντομα. συμβεί το σώμα αφήνεται στην τύχη του.
Μετά από 25 - 30 χρόνια, μια ανάλυση έχει νόημα:
- μαζί με κυτταρολογική ανάλυση (PAP - test). Εάν υπάρχουν αλλαγές στο τεστ PAP και HPV «υψηλού κινδύνου», τότε αυτή η κατάσταση απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή.
- Αξίζει επίσης προσοχή η μακροχρόνια επιμονή του HPV «υψηλού κινδύνου» χωρίς κυτταρολογικές αλλαγές. Πρόσφατα αποδείχθηκε ότι η ευαισθησία του τεστ HPV στην πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας είναι υψηλότερη από την ευαισθησία της κυτταρολογικής και επομένως ο προσδιορισμός του Ο HPV μόνος (χωρίς κυτταρολογία) εγκεκριμένος ως αυτόνομη μελέτη για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στις ΗΠΑ Ωστόσο, στη χώρα μας συνιστάται ετήσια κυτταρολογική εξέταση, επομένως ο συνδυασμός αυτών των δύο μελετών είναι λογικός.
- μετά τη θεραπεία της δυσπλασίας / προκαρκινικού καρκίνου / καρκίνου του τραχήλου της μήτρας (η απουσία του HPV στην ανάλυση μετά τη θεραπεία σχεδόν πάντα υποδηλώνει επιτυχή θεραπεία).
Για την εξέταση είναι απαραίτητο να ληφθεί ένα επίχρισμα από τον αυχενικό σωλήνα (είναι δυνατό να εξεταστεί το υλικό από τον κόλπο, αλλά συνιστάται η λήψη του υλικού από τον τράχηλο ως μέρος του προληπτικού ελέγχου).
Η ανάλυση πρέπει να δοθεί:
- 1 φορά το χρόνο (εάν είχε προηγουμένως ανιχνευτεί HPV υψηλού κινδύνου και η ανάλυση πραγματοποιείται μαζί με κυτταρολογική εξέταση).
- 1 φορά στα 5 χρόνια εάν η προηγούμενη ανάλυση ήταν αρνητική.
Σχεδόν ποτέ δεν απαιτείται ανάλυση για HPV χαμηλού ογκογόνου κινδύνου. Εάν δεν υπάρχουν θηλώματα, αυτή η ανάλυση βασικά δεν είναι χρήσιμη (η μετάδοση του ιού είναι δυνατή, η θεραπεία του ιού δεν είναι δυνατή, περαιτέρω διαδικασία με το αποτέλεσμα της ανάλυσης είναι επομένως άγνωστη).
Εάν υπάρχουν θηλώματα, τότε:
- Συνήθως προκαλούνται από τον HPV.
- πρέπει να διαγραφούν είτε βρούμε είτε όχι τύπους 6/11.
- Όταν παίρνουμε ένα επίχρισμα, αυτό είναι απευθείας από τα ίδια τα θηλώματα και όχι από τον κόλπο/τράχηλο.
Υπάρχουν εξετάσεις για την ανίχνευση διαφορετικών τύπων HPV. Εάν κάνετε τακτικά τεστ για HPV, να γνωρίζετε ποιοι συγκεκριμένοι τύποι περιλαμβάνονται στην ανάλυση. Ορισμένα εργαστήρια ερευνούν μόνο τους τύπους 16 και 18, άλλα όλα τα είδη μαζί. Είναι επίσης δυνατό να διεξαχθεί μια δοκιμή που εντοπίζει και τους 14 τύπους ιών "υψηλού κινδύνου" σε ποσοτική μορφή. Τα ποσοτικά χαρακτηριστικά είναι σημαντικά για την πρόβλεψη της πιθανότητας ανάπτυξης προκαρκινικών βλαβών και καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Αυτές οι δοκιμές θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και δεν χρησιμοποιείται ως αυτόνομο τεστ Μια ανάλυση για τον HPV χωρίς κυτταρολογικά αποτελέσματα (τεστ PAP) συνήθως δεν επιτρέπει την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με την κατάσταση της υγείας του ασθενούς.
Δεν υπάρχει τέτοια ανάλυση που να καθορίζει εάν ο ιός «φεύγει» ή όχι σε έναν δεδομένο ασθενή.
Θεραπεία του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων
Δεν υπάρχει ιατρική θεραπεία για τον HPV. Υπάρχουν θεραπείες για ασθένειες που προκαλούνται από τον HPV (θηλώματα, δυσπλασία, προκαρκινικές βλάβες, καρκίνος του τραχήλου της μήτρας).
Αυτή η θεραπεία πρέπει να πραγματοποιείται με χειρουργικές μεθόδους (κρυοπηξία, λέιζερ, ραδιομαχαίρι).
Κανένα «ανοσοδιεγερτικό» δεν σχετίζεται με τη θεραπεία του HPV και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται. Κανένα από τα φάρμακα που είναι ευρέως γνωστά στη χώρα μας δεν έχει περάσει από επαρκή τεστ που θα έδειχναν την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους. Κανένα από τα πρωτόκολλα/πρότυπο/συστάσεις δεν περιλαμβάνει αυτά τα φάρμακα.
Η παρουσία ή η απουσία «διάβρωσης» του τραχήλου της μήτρας δεν επηρεάζει την τακτική της θεραπείας του HPV. Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για καταστάσεις όπου η διάβρωση πρέπει να αντιμετωπιστεί στο άρθρο Διάβρωση ή όχι Διάβρωση; " διαβάσετε.
Εάν ο ασθενής δεν έχει παράπονα και δεν υπάρχουν θηλώματα/αλλαγές στον τράχηλο κατά την κολποσκόπηση και σύμφωνα με το τεστ ΠΑΠ, τότε δεν απαιτείται ιατρική παρέμβαση.
Απαιτείται μόνο η επανάληψη της ανάλυσης μία φορά το χρόνο και ο έλεγχος της κατάστασης του τραχήλου της μήτρας (ετησίως PAP test, κολποσκόπηση). Στους περισσότερους ασθενείς ο ιός «βγαίνει» από μόνος του από τον οργανισμό. Αν δεν υποχωρήσει δεν είναι καθόλου απαραίτητο να οδηγήσει στην ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας αλλά ο έλεγχος είναι απαραίτητος.
Δεν απαιτείται θεραπεία σεξουαλικών συντρόφων (εκτός από τις περιπτώσεις που και οι δύο σύντροφοι έχουν θηλώματα των γεννητικών οργάνων).
Πρόληψη της μόλυνσης από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων
Έχουν αναπτυχθεί εμβόλια που προστατεύουν από τους τύπους HPV 16 και 18 (ένα από τα εμβόλια προστατεύει επίσης από τους τύπους 6 και 11). Οι τύποι HPV 16 και 18 ευθύνονται για το 70% των περιπτώσεων καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, γι' αυτό η προστασία από αυτούς είναι τόσο σημαντική. Οι τακτικοί εμβολιασμοί πραγματοποιούνται σε 45 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Προφυλακτικό (δεν παρέχει 100% προστασία).
Η μόνη μέθοδος που προσφέρει 100 τοις εκατό προστασία είναι να μην κάνετε σεξ. Δεν τον προωθώ με κανέναν τρόπο, απλώς δίνω τροφή για σκέψη.